Անտոնիո Մաչադո (1875-1939 Սեվիլիա, Իսպանիա)
Անտոնիո Մաչադոյի դիմանկարը
Նկարիչ՝ Խոակին Սորոլյա
II
Անտոնիո Մաչադոյի դիմանկարը
Նկարիչ՝ Խոսե Մաչադո Ռուիզ
Թարգմանությունը՝ Աղավնի Գրիգորյանի
Անտոնիո Մաչադոյի դիմանկարը
Նկարիչ՝ Խոակին Սորոլյա
II
Շատ ճամփաներ եմ անցել ,
Բացել եմ շատ
ուղիներ;
հարյուր ծովում
եմ նավարկել
և հարյուր անգամ
ափ ելել:
Ամենուր տեսել
եմ
տխրության քարավաններ,
եսասեր ու մռայլ,
Հարբեցողներին`
սև ստվերով…
և պեդանտներին,
որ նայում են,
լռում ու իմաստուն իրենց կարծում,
որովհետև չեն խմում
գինին պանդոկների.
վատ մարդիկ, որ
քայլում են
ու հողի գարշաբույրն
է փչում …
Եվ ամենուր տեսել
եմ
մարդիկ, որ պարում
են, խաղ ասում
երբ կարող են,
և իրենց բաժին
Չորս թիզ հողն
եմ մշակում:
Երբեք, երբ մի
տեղ են հասնում,
չեն հարցնում,
թե ուր են հասել,
հեծնում են ծեր
ջորին,
շտապել չունեն`
անգամ տոնական
օրերին:
Որտեղ գինի կա,
գինի են խմում.
որտեղ գինի չկա`
սառը ջուր.
լավ մարդիկ, որ
ապրում են,
աշխատատում, երազում,
անցնում,
և օրերից մի օր
հանգստանում են
հողի տակ:
*
XII
Սիրելիս, զեփյուռն
ասում է.
ճերմակ է քո հագուստը…
Աչքերս չեն տեսնի
քեզ,
սիրտս քեզ սպասում
է …
Քամին բերել է
ինձ
քո առավոտյան
անունը,
ու քայլերիդ արձագանքը
լեռը կրկնում
է …
Աչքերս չեն տեսնի
քեզ,
սիրտս քեզ սպասում
է…
Մութ աշտարակներում
զանգերը ղողանջում
են….
Աչքերս չեն տեսնի
քեզ,
սիրտս քեզ սպասում
է …
Մուրճի հարվածներն
ասում են՝ սև
է արկղը,
և փոսի վայրը,
քլունգի հարվածները...
Աչքերս չեն տեսնի
քեզ`
սիրտս քեզ սպասում
է…
*
XVI
Միշտ փախչող ու
մշտապես
ինձ մոտ,
սև ծածկոցով վատ
քողարկած
գունատ դեմքիդ քամահրանքը՝
Ո՞ւր ես գնում,
չգիտեմ և թե
որտե՞ղ է գիշերի
մեջ առագաստ փնտրում
կուսական գեղեցկությունդ:
Չգիտեմ`
ի՜նչ երազներ
են կոպերը քո փակում
և ո՞վ է կիսաբաց
արել
անհյուրընկալ
մահիճդ:
------------------------------------
Կա՛նգ առ, անորսալի
գեղեցկություն
Կա՛նգ առ..
համբուրել կուզեի դառը,
դառը ծաղիկը շուրթերիդ:
*
Անցած գիշեր, երազիս մեջ
Անցած գիշեր,
երազիս մեջ`
օրհնված պատրանք.
Մի շատրվան էր հոսում
իմ սրտի ներսում:
Հարցրի. «ինչո՞ւ
ես նոր կյանքի սկիզբ,
Գալիս, հասնում
ինձ,
Թե երբևէ չխմեցի
Քո կենարար ջրից…
»
Անցած գիշեր,
երազիս մեջ`
օրհնված պատրանք.
Մի շատրվան էր հոսում
Իմ սրտի ներսում:
Հին- հին դառնությամբ
Ոսկե մեղուներն
այնտեղ
Սպիտակ մոմ էին հունցում
Ու… քաղցր մեղր:
Անցած գիշեր,
երազիս մեջ`
օրհնված պատրանք.
Մի ջերմ արև էր շողում
իմ սրտի ներսում:
Ջերմ էր` տալիս
էր քանզի
կարմիր տաքություն,
Արև էր` փայլում էր քանզի,
իսկ ես`արտասվու՜մ
…
Անցած գիշեր,
երազիս մեջ`
Օրհնված պատրանք.
Աստծո պատկերն
էի կրում
Իմ սրտի ներսում:Անտոնիո Մաչադոյի դիմանկարը
Նկարիչ՝ Խոսե Մաչադո Ռուիզ
Թարգմանությունը՝ Աղավնի Գրիգորյանի
"Անցած գիշերը" , հատկապես, շատ հուզիչ էր։ Լավ պոետ է շատ։ Սիրեցի։ Շնորհակալություն Աղավնի գրիգորյանին` թարգմանությունը գեղեցիկ թարգմանության համար։
ОтветитьУдалитьՇնորհակալություն Մարգարետ Ասլանյանին այս հնարավորությունն ընձեռելու համար։