Որոնել

воскресенье, 2 декабря 2018 г.

Լիզա Մայեր․ «Երկդեմ Հրեշտակ» գրքից

Լիզա Մայեր (1954 Ավստրիա )





















աղոթքի դեղին ավազը 
լցվում է հայացքիս վանք
չվում են հույսի թռչունները
անձրևում սպասումները
օրը ծաղրածու է ու թույն
օրը մոհիկան է ու մահ
եթե ջրիմուռները խոսել իմանային
բոլոր ծովերը կիմանային
ձկների գաղտնիքը
ուրեմն մահը միակ հնարավորությունն է
խղճահարությամբ ներելու
բերանբացությունը
անթև տղամարդկանց

 *
թռչունները ապաշխարում են երկինքը
հողն արտասվում է երկունքը հացի
աշխարհում ամեն ինչ 
ինքնամաքրվում է
տառապանքի 
ազնվությամբ

 *
մրջյունները կլցվեն մաշկիս տակ
փողոցներով կտանեն ննջող փղերին
այսպես կընկնի իմ ցավը
ու հողը կլինի միակը
ով տեր է

 *
գանգրահեր 
կանայք
երազում են 
դա
թերևս
նրանց
ամենախելամիտ 
փախուստն է

 *
անունդ կոտրվեց
քթիցս արյուն եկավ

 *
հիշեցի վերջին համբույրդ
սալորների մեջ
ամառը մնաց շուրթերիս
մոխրե քամիներով
ճակատագրի

 *
շնչառությանս թելին
երկու թռչուն է դողում
եթե չգիտեիր մեռնել
ինչու՞ աղոթեցիր 
ջրերի արտասուքներում


















Թարգմանությունը՝ Մարգարետ Ասլանյանի
на
Ярлыки:

Комментариев нет:

Отправить комментарий

Подписаться на: Комментарии к сообщению (Atom)