Հակոբ Մովսես․ բանաստեղծություններ

Հակոբ Մովսես (1952)

Ֆլորա

Գիշերվա քամի՞ն շշնջաց դարձյալ:

Ջրերին իջած ա՞ստղ էր հուրհրան...

Ի՞նչ անուններ են գիշերով բուրում

մեր շրթունքները: -

Ով մերը չեղավ` կանչում ենք նրան: -

Ում կորցրեցինք` նա մնաց մերը:

Ում կորցրեցինք... Ինչպես վարդը այն

անցած մայիսի վարդը բուրավետ,

որի չորացած թերթերը սակայն

մենք մի սիրելի գրքի էջերում,

չգիտես ինչու, պահում ենք հավետ:

Իմ հիշողության պարտեզների մեջ

քեզ ինչպե՞ս կանչեմ,

ինչպե՞ս կրկնեմ անունը քո թանկ:

- Բայց անուններ կան, որ պիտի չասենք,

այլ գիշերվա մեջ, հանկարծ զարթնելով,

պիտի հեկեկանք:

 *

Աղբյուրը

Ես լսել էի նրա ձայնը

Եվ ելել էի որոնումի:

Ես սիրում եմ թուզ, սալոր, մորի

Եվ, ուրեմն, ծոցս լիքը բառեր էի լցրել, -

Իմ մասին ինչ ուզում են թող ասեն,

Բայց թող այն էլ ասեն,

Որ պահեր կան,

Երբ ինձ գնդակ չի բռնում,

Երբ ինձ վրա արձակված նետերը

Չեն դիպչում ինձ,

Եվ որ սուսերամարտի ու երգասացության մեջ

Ես ինձ հավասարը չունեմ:

Բայց ինձ ասել էին,

Թե մեկը կա:

Ես կարծում էի,

Թե նա դահլիճներում կլինի

Եվ փնտրում էի այնտեղ,

Սակայն հետո բլուրները ելա

Եվ, նրանց լանջերին թփերը հետ տանելով,

Տեսնեմ` մեկը պառկած,

Եվ անթառամը`

Կրծքին կքած: -

Այ թե

Որտեղ ես թաքնվել

Փոքրիկ սուսերամարտիկ

Այ թե

Ես ասացի

Որտեղ

 *

Օգոստոս

Ես սիրո համար եղա սիրելիս:-

Մինչև լուսաբաց... Մինչև լուսաբաց...

Խնձորենու տակ քո երակների,

քո սրտի վրա, բույրերի խորքում

կրծքերիդ բացված մանուշակների:

Մեզ ի՞նչ կմնա այս գիշերվանից:

Ի՞նչ կմնա մեր շուրթերի վրա:

Մինչև լուսաբաց, երբ արևելքում կհնչեն կրկին

պկու և սրինգ, և քո քույրերը, զարթնելով քնից,

կգան-կկանգնեն դռնակի դիմաց քո ցանկապատի:

Ու՞ր է, ասա մեզ, որտե՞ղ է հիմա, կհարցնեն քեզ,

ցույց տուր մեզ տեսնենք`

որտե՞ղ ես թաքցնում քո սիրեցյալին:

Դու լաց մի եղիր, դու մի հեկեկա:

Դու նրանց ասա` իմ սրտի մեջ էր, իմ կրծքի վրա,

իմ շշուկների հովիտներում էր նա ամբողջ գիշեր:

Դու նրանց ասա, որ առավոտյան,

երբ բաժանումի աստղը ցոլցլաց ջրերի վրա,

երբ երեք անգամ հավը խոսեց, և

հանկարծ բացվեցին դռները լույսի,

նա վերջին անգամ

շուրթերս ծածկեց իր համբույրներով

և իր ոսկեսայր նետ-աղեղն առած`

ամռան վառվռուն սարերը ելավ այծյամի որսի...