Որոնել

среда, 18 июля 2018 г.

Մարիանե Գրուբեր. Ես քեզ կհիշեմ՝ թե չմոռանամ

Մարիանե Գրուբեր (1944 Վիեննա, Ավստրիա)













Ես կհիշեմ քեզ փոթորկից հետո,
երբ անվերադարձ լինեն
ճանապարհները զղջումների
ու դու ցած իջնես 
բլուրից կապույտ:

 Ես քեզ կհիշեմ անձրևից առաջ,
երբ հնարավոր չեն լինի
կարոտների արտասուքները,
ու ես կելնեմ 
դաշտերով հույսի:

 Ես քեզ կհիշեմ՝ թե չմոռանամ...

 ***

 Պատերազմները 
լքեցին քաղաքը,
բայց ոչ մեկ չհաղթեց
կռիվն իր ներսի.
մի բան սխալ է աշխարհի վրա,
մեզանից անդին մի բան շատ սուտ է...

 ***

 Հիմա, երբ այլևս չեմ մտածում 
ծիծաղելի երևալու մասին,
երբ ամեն շունչս ասք է 
իմ ու Աստծո սիրավեպի մասին՝
կարող ես չվերադառնալ,
որովհետև դու չես կարող լինել
նույնիսկ սատանա...

***

 Եվ որտեղի՞ց այսքան նարնջագույն աշխարհում
այսչափ սգավոր իրականություն...

***

 Ես ծրարել եմ մենակությունս
և առաջին պատահած գնացքով 
ուղարկել Փարիզ.
այնքան տաք է տեղը,
որ հետադարձ նամակներ չեմ ստացել
արդեն կյանքուկես...

 ***

 Ուշ աշնան կեսին
մի տերև ընկավ 
արտասվող ծառից.
թե չմոռանամ՝ մի օր կհիշեմ՝
ո՞վ է ինձ դավել փոթորկից առաջ...



















Թարգմանությունը՝  Մարգարետ Ասլանյանի
на
Ярлыки:

Комментариев нет:

Отправить комментарий

Подписаться на: Комментарии к сообщению (Atom)