Թոդ Մայքլ. Ծերանոցի աչքերը

Թոդ Մայքլ (1909-1958 ԱՄՆ)

Նայի’ր իմ պատուհանից ներս,

Զննիր սինթետիկ ծաղիկները`

Ճոճվող առաստաղի հովհարաքամուց

Եվ միայնակ կնոջը` գամված սայլակին:

Ժամերով դուրս եմ նայում,

Տեսնում եմ բետոն, անխնամ թփեր,

Ընկերակցում են ինձ միայն

Ավտոմեքենաներն ու հեծանիվները`

Արագ սլացող:

Տարիներ շարունակ խոսում եմ միայն

Խունացած վարագույրների ծալազարդարանքների հետ`

Կախված իմ ետևում:

Կարոտաբաղձության և թոշնած հուշերի

Ստրուկն եմ ես ամեն մի վայրկյան,

Տեսնում եմ լուսանկարներն իմ սնափառ ջահել օրերի

Տես, թե ինչպես են աչքերը հառել ինձ վրա,

Ծերությանն ուղղված ի~նչ անկարեկից ժպիտներ:

Ես գիտեմ` նրանք չափազանց զբաղված են.

Ամեն ոք իր կյանքն է ապրում:

Ես հասկանում եմ:

Իսկ դուք չէի՞ք այցելի իմ աշխարհը:

Մի բան ասեիք:

Ես գիտեմ` այցելության ժամանակ չունեք,

Բայց ես այստեղ եմ

Միայնակ ու դեռ կենդանի:          

Թարգմանությունը՝  Յուրա Գյանջալյանի