Մուհամմադ Յուսուֆ

Մուհամմադ Յուսուֆ

(1955-2001)

Մի' թախծիր,Սիրտ ի'մ 

Սիրտ ի'մ, մի' թախծիր: Մի' լռիր, մի' վշտացիր,

Հայրս` բարդին է ճերմակ, որ ճանապարհիս օթևան կտա,

Մայրս` ուռին է: Դաղձը դարձել է ինձ համար մեծ քույր,

Իմ կրտսեր քույրը մի ալ կակաչ է` Երկարացողուն, փարթամ հյուսքերով,

Ես մենավոր եմ` ճիշտ լուսնի նման,

Ես դեռ շատ վաղուց կթառամեի առանց հայրենի իմ եզերքների,

Լեռնագագաթը դարձավ ինձ եղբայր,

Կրտսեր եղբայրս` արծիվը եղավ,

Ես գտա թևերս բնության մեջ զորեղ

Ու թե հարցնեք` ո՞րն է նստավայրդ,

Կպատասխանեմ` աղի հողն է իմ տունը հայրական,

Ամպերն են մահիճն իմ, 

Երկնքով ճախրում եմ հանդերձով նրանց`

Հպելով թևերս երկրային խոտին:

Եվ իմ ժպիտը շանթն է կայծակի, արտասուքներս` անձրև,

Հսկում են ինձ ողջ գիշեր առյուծ - ընձառյուծ: 

Չեմ հաշվել երբեք թշնամիներիս` նույնարյուն, օտար,

Թե քաջ էին նրանք` կյանքս պատրաստ էի տալ հանուն նրանց,

Սակայն ապրում եմ ես չիմանալով` ո՞վ է ինձ ընկեր, ո՞վ ընկեր չէ ինձ,

Լոկ մի ուղեկից ունեմ ես կողքիս, 

գեթ միակ Աստված` աշխարհում ամբողջ...

Թարգմանությունը` Մարգարետ Ասլանյանի