Թոմաս Թրանսթրյոմեր
( 1931-2015 Շվեդիա)
Նոյեմբերյան արև:
Թռչունները լվացվում են կաթով ամպերի
և չվում են հարավ:
Ես երգում եմ լացը նրանց`
մերկացած ծառերի
դատարկված ճյուղերին
ու ավարտվում եմ սահմանին հողի,
որ կրակված է հիշողությամբ
սեպագիր օրերի,
որ դեռ դողում է դոփյունից`
սարսափած ձիերի...
Հաստատ հիշում եմ`
այս կողմերում թափառող Մահը
աշխարհի վրա իր տունը չուներ,
հիշում եմ հաստատ`
քաղցած հայացքով
սևաչ պանդուխտ էր,
խիղճը` յաթաղան:
Թարգմանությունը՝ Մարգարետ Ասլանյանի
Комментариев нет:
Отправить комментарий